Οι νότες (στο κλειδί του Σολ)

Ας μιλήσουμε τώρα για τις νότες, σύμφωνα με το κλειδί του Σολ (οι ονομασίες αλλάζουν ανάλογα με το κλειδί).

Τις νότες τις γράφουμε στο πεντάγραμμο, βάζοντας πάντα το κλειδί στην αρχή. Υπάρχουν οι νότες στις γραμμές...

...και οι νότες στα διαστήματα

Υπάρχει όμως μια νότα πάνω από το πεντάγραμμο, η Σολ...

...και μια νότα κάτω από το πεντάγραμμο, η Ρε.

Και τέλος υπάρχουν και νότες στις βοηθητικές γραμμές πάνω και κάτω από το πεντάγραμμο. Η πιο ''γνωστή'' ίσως από αυτές είναι η Ντο:

Στην παρακάτω εικόνα βλέπουμε τις νότες σε βοηθητικές γραμμές, πάνω από το πεντάγραμμο...

...και κάτω από αυτό:

Νομίζω πως καλύψαμε το κεφάλαιο νότες,  τι λέτε;

Το πεντάγραμμο

Ξεκινάμε λοιπόν. Να σας συστήσω ένα παλιό γνωστό μου, το κλειδί του Σολ (δεξιά). Στη φωτογραφία το κλειδί κάθεται πάνω στην αγαπημένη του θέση: το πεντάγραμμο. Σε αυτή την ανάρτηση θα μιλήσουμε για το πεντάγραμμο...

Στο πεντάγραμμο γράφουμε μουσική. Μπορούμε να βάλουμε κλειδιά, νότες, διέσεις, υφέσεις, διαστολές... Μην ανησυχείτε αν δεν τα καταλαβαίνετε όλα αυτά, θα τα πούμε στην πορεία. Ας πούμε όμως λίγα λόγια για το πως είναι φτιαγμένο το πεντάγραμμο... 

Το πεντάγραμμο λοιπόν έχει 5 γραμμές(τι μας είπες τώρα, αλλά το λέω τυπικά), τις οποίες μετράμε από κάτω προς τα πάνω. Όπως τους ορόφους μιας πολυκατοικίας.

(αν θέλετε, μεγεθύνετε την εικόνα κάνοντας κλικ πάνω της)

Έχει επίσης 4 διαστήματα, όπως είναι το λογικό, τα οποία μετράμε επίσης από κάτω προς τα πάνω.

Εισαγωγή

Αγαπητέ αναγνώστη,

Ο λόγος που έφτιαξα αυτό το ιστολόγιο είναι να εξηγήσω κάποια πράγματα για τη Θεωρία της Μουσικής. Θα ξεκινήσω από τα πολύ βασικά και ελπίζω ακόμη και κάποιος που τα βλέπει πρώτη φορά, να τα καταλάβει. Να σημειώσω ότι φέτος βρίσκομαι στη Β' τάξη της Θεωρίας στο Ωδείο. Έχω ολοκληρώσει το πρώτο και δεύτερο προπαρασκευαστικό, καθώς και την Α' Θεωρία.

Σίγουρα η μουσική δεν είναι μόνο κανόνες. Είναι κάτι πάρα πολύ περισσότερο, που δεν μπορεί να εξηγήσει κανείς, αλλιώς θα είχαμε γίνει πλούσιοι :P Aπλώς γνωρίζοντας κάποια πράγματα για τη δομή ενός κομματιού και μελετώντας τη θεωρία το κατανοούμε-ίσως-καλύτερα, και μπορούμε να το κρίνουμε από μια πιο ''επαγγελματική'' να το πω πλευρά. Φυσικά δεν είπα πως δεν πρέπει ακούμε τίποτε πέρα από την ''καλή'' μουσική, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν υπερβολή.

Mάλλον φαίνεται λίγο βαρετό έτσι όπως το περιγράφω, έτσι δεν είναι; Θα προσπαθήσω να με διαψεύσω!